marindaduijzer.reismee.nl

Carpe diem

Buonasera,

Zo, ik ben al weer bijna twee weken in Italië. De tijd vliegt. De afgelopen weken heb ik zo veel nieuwe dingen gezien en geproefd dat ik niet weet waar ik moet beginnen.

Liguria

Inmiddels ben ik ook al twee keer in het huis in Liguria geweest, dat is ook een appartement, maar heel anders dan in Lodi. In Lodi wonen we in de ‘stad’ en in Liguria is het huis heel afgelegen. Het zijn wat huizen bij elkaar midden tussen de bergen. Er zijn geen winkels of andere faciliteiten. In deze tijd van het jaar is het er ook nog heel erg rustig, want voor de meeste gezinnen is hun huis in Liguria hun tweede huis, waar ze de zomer doorbrengen. En aangezien het seizoen nog niet is begonnen, zijn wij één van de weinige gezinnen die daar regelmatig komen. Hier in Italië is het heel normaal dat je twee of drie huizen hebt. Dat komt omdat hun familie vroeger verschillende huizen heeft gebouwd en die worden aan elkaar door gegeven. De omgeving is er echt ontzettend mooi. Het is midden tussen de bergen en aan één zijde kijk je uit over de zee. Bij helder weer heb je een onwijs gaaf uitzicht. En ’s avonds als het donker wordt zie je bij de zee de stad Genoa liggen met overal lichtjes.

Genoa

Afgelopen weekend ben ik in Genoa geweest. Dat is de hoofdstad van de provincie Liguria en tevens ook de grootste havenstad van Italië. De stad ligt tussen de bergen en de zee en is langs de kust opgebouwd. Daardoor heeft het een hele lange, smalle stad. Je doet er zeker een uur over om van de ene kant van de stad naar de andere kant te komen. Daar ben ik naar het tweede grootste aquarium van Europa geweest en daarna uiteraard nog even de stad in. En toen was het tijd om de juiste bus op te gaan zoeken. Reka had me namelijk met de auto ergens in de stad afgezet en zij was terug gereden naar kantoor om daar nog even te werken. Dus we hadden ergens op een kruispunt afgesproken en vanaf daar zou ik dan mee terug naar huis rijden. Maar dan moest ik wel eerst dat kruispunt zien te vinden en daarvoor moest ik eerst een half uur met de bus. Dus op naar het busstation. Eerst kon ik de juiste bus niet vinden. Daarna kwam die bus aangereden en bleek hij al overvol te zitten, dus dat werd wachten op de volgende. Toen de tweede aan kwam rijden, zat ook die overvol. Dus ik heb me maar bij de meute in de bus gevoegd en op naar het juiste kruispunt. Na een paar minuten ging ik twijfelen of ik toch wel de goede bus had, want we reden wel erg verder de stad in. Maar uiteindelijk ben ik toch op het juiste kruispunt beland en heeft Reka me tussen alle mensen kunnen vinden.

Portofino

De dag daarna zijn we naar Portofino geweest. Dat is één van de mooiste plaatsen van Liguria. Het is een klein dorpje aan de kust, waar de rijkere mensen wonen. Wanneer je daar een huis wil kopen moet je een flink bedrag neerleggen, want er staan daar huizen van miljoenen euro’s. De jachten die in de haven liggen zijn enorm en in de winkels betaal je minimaal €200,- voor een shirt. Wanneer er ‘speciale’ gasten zijn, wordt zelfs de weg er naartoe afgesloten. Het is een enorm toeristische trekpleister. En toen ik daar eenmaal was begreep ik ook waarom. Het dorpje is typisch Italiaans met de gekleurde huisjes en azuurblauwe zee. En het uitzicht is er fantastisch. Aan de ene kant kon je uitkijken over de baai en aan de andere kant over de zee. Na Portofino zijn we nog naar een klein vissersdorpje geweest. Daar was het heel wat rustiger, maar ook heel mooi. In dit dorpje is een speciale traditie. Er hangen in het dorp enorme steelpannen en één keer per jaar halen ze die van de muur om er vis in te bakken. Ze vullen de pan met olie, hangen er netten vol vis in en als het gaar is kun je gratis een portie halen. Helaas was het net de week ervoor geweest, dus ik heb alleen een enorme lege pan midden op het plein zien staan. Het was echt een fantastisch weekend en een ervaring om nooit te vergeten.

Nonna

Vorige weekend ben ik voor het eerst bij nonna, de moeder van Mario, geweest. Zij is echt een enorm lieve, warme en zorgzame vrouw. Ze is heel gastvrij en verwelkomde me dan ook hartelijk. Natuurlijk spreekt ze geen Engels, dus wordt er veel Italiaans gesproken als we daar zijn. Wel vertalen Mario en Reka veel wat er gezegd wordt. Bij nonna heb ik al van alles geproefd. Daar heb ik torte verdura (groente quiche), Italiaanse calamare (inktvis), focaccia (soort brood) en allerlei andere dingen gegeten. Als we naar haar toe gaan vraagt ze altijd wat ik wil eten, zodat ze dat klaar kan maken. Maar ik wil graag de Italiaanse specialiteiten proeven, dus ik laat haar het menu graag samenstellen.

Il cibo

In de afgelopen paar weken heb ik al van alles gegeten. Typisch Italiaanse dingen, maar ook totaal niet Italiaanse dingen. Ik heb octopus gegeten, paardenbiefstuk, risotto, pasta’s, groente taarten en vreemde soorten fruit. Ook heb ik al heel wat soorten kaas en tomaten geproefd, terwijl ik dat niet eens lust! En ik ben natuurlijk helemaal verslingerd aan het Italiaanse ijs. Dat is hier echt super lekker. Je kunt ook echt het verschil proeven tussen de ene Gelateria en de andere. Eten moet hier vers zijn en ook met producten van goede kwaliteit bereidt worden. Eten is hier gewoon een feestje in plaats van een gewoonte.

Scuola

Sinds vorige week maandag zit ik ook op Italiaanse cursus. Ik ben ingestroomd aan het eind van het schooljaar, wat betekent dat ik maar een maand les heb. Maar alles is beter dan niets. De cursus is eigenlijk bedoeld voor immigranten. Ik ben dan ook de enige Europeaan van de klas, de rest zijn Aziaten en Arabieren. Het communiceren is vaak erg lastig, omdat zij gebrekkig Italiaans spreken en geen Engels. En helaas versta ik nog geen Chinees of Arabisch. Maar het is erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en vaak ook grappig als we elkaar niet begrijpen. De docenten ratelen aan één stuk door Italiaans. En de eerste lessen begreep ik dan ook niks van wat ze bedoelden. Dan gingen ze voor mijn tafeltje staan, wilde gebaren maken en dan verwachtten ze maar dat ik het begreep. Hilarisch om te zien natuurlijk. Gelukkig gaat dat nu al een stuk beter. Ik begrijp ook steeds meer wat mensen tegen me zeggen in de winkel bijvoorbeeld. En wanneer Reka en Mario met elkaar praten probeer ik dat goed te volgen en vraag ik daarna waar ze het precies over hadden.

Ospedale

Toen ik afgelopen donderdag op school zat belde Reka me opeens. Of ik direct naar huis wilde komen, want Mario lag in het ziekenhuis. Natuurlijk schrok ik enorm en heb ik mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan. Ze kon me aan de telefoon nog niet veel vertellen. Hij was tijdens een conferentie in elkaar gezakt, zag heel wit en ademde bijna niet meer. Het eerste waar ik aan dacht was een tia of een hartinfarct. Ze hadden hem met de ambulance weggebracht en ze waren hem nog aan het onderzoeken, dus verder wist ze ook nog niets. Toen ik thuis kwam heb ik Ruben opgevangen. Ik heb voor hem gekookt en hem daarna in bad gedaan. En omdat ze toen nog niet thuis waren uiteindelijk ook maar op bed gelegd. Dat was dus het eerste avondje oppassen, wat heel goed verliep, maar natuurlijk vervelend dat het om deze reden was. Uiteindelijk kwamen ze heel laat samen thuis. Het bleek dat Mario enorm was uitgedroogd. In combinatie met de hitte van die dag en stress was dit dus het resultaat. In het ziekenhuis had hij drie zakken vocht gehad en hij voelde zich al een stuk beter. Gelukkig was het dus niet zijn hart en viel het mee, maar we waren allemaal wel flink geschrokken!

Sole

Het weer hier is super. Al is het wel heel verschillend of je in Lodi of in Liguria bent. In Lodi is 27 graden warm en plakkerig. Wanneer je diezelfde temperatuur in Liguria hebt is het perfect. In Liguria staat er is er altijd wind, dus dat maakt de temperatuur wat aangenamer. Ik loop nu al wel eens te klagen dat het zo warm is in Lodi en dan heeft Mario, als echte Italiaan, nergens last van. In juli is het in Lodi helemaal niet om uit te houden en dan zijn er blijkbaar ook enorm grote muggen. Gelukkig wonen we dan een tijdje in Liguria. Het heeft hier sinds ik hier ben ook al twee keer geregend, maar dan koelt het niet echt af. Je kunt hier dan nog steeds in je shirtje naar buiten.

Het is hier nog steeds enorm wennen, maar het gaat wel steeds beter. Ik weet de weg hier nu al redelijk goed, ken het gezin wat beter en heb wat routine omdat ik naar school ga. Ben benieuwd wat er verder allemaal nog staat te gebeuren de komende maanden. Uiteraard hou ik jullie af en toe op de hoogte.

Liefs,

Marinda

Reacties

Reacties

rosa en jan

nou marinda als ik je blog lees is het meer vakantie dan werken geloof ik .erg leuk succes verder .grt van de buurtjes

Linda

ieuuwwww octopus!! Marinda!! Bahbah! Hahahahaha nee was het lekker?? (A)
Super leuk om je verhaal te lezen! Ik zou zo graag eens even een kijkje willen nemen:) de blauwe zee.. De gekleurde huisjes.. Love it! Succes meis! Je doet het super:) ben trots op je!

Liefs Linda

Marc & Jen

Wat een gave foto's! Echt super mooi daar! Leuk om nu weer nieuwe beelden er bij te hebben! Geniet van alles! Liefs van ons

Leendert en Coriline

Lieve zus,jij maar genieten van zon,zee,strand en uitjes.wat een leventje heb je daar.en wij maar hard werken,en bij thuis komst jou verhalen lezen!!super mooie foto`s!!!geniet er van!!
veel liefs Leendert en Coriline

Marjolein

Toffe verhalen Marinda! Fijn dat het zo positief is!
En de beste dingen gebeuren inderdaad buiten onze comfort zone! Geniet ervan!

Martina Gomez

We provide the best Holiday rentals with apartments and holiday houses with many facilities from private individuals units or farm houses in Liguria.
Vakantie apartment Ligurië

Martina Gomez

We provide the best Holiday rentals with apartments and holiday houses with many facilities from private individuals units or farm houses in Liguria.
Vakantie apartment Ligurië

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active